بسم الله الرحمن الرحیم

جمعه10-2-89 سالگرد شهادت شهید سر افراز  محسن وزوایی بود. 5 شنبه هم توی قطعه 26 همه قدیمیا و برو بچه های قدیمی لشکر27 و همرزما و عاشاقا جمع بودن پای مراسم سالگرد که حاج سعید فاسمی این مرد پای رکاب شهدا هم سخنران مجلس بود. (دمت گرم حاج سعید از سالگرد هایی هر سال تو بازی دراز کرمانشاه گرفته میشه تا یادبود هایی که بعضا این ور و اونور تهرون برا شهدا می گیرن پای کاری دمت گرم...)

آقا محسن چی شده ؟ امسال توفیق ندادی بیایم سالگردت قبرتو ببوسیم؟! چرا آخه؟ بابا همه مارو میرونن تو دیگه چرا برادر محسن.

با این اوضاع روحی روانی که ما فقط بند به شما ییم از شما انتظار غریب نوازی داریما... همونجوری که تاحالا هوامو داشتید ولی حالیم نبوده بازم به ما افتخار بدید دیگه

آهاااای آقا محسن... چرا هیچکدومتون تو خواب ما قبرستان نشینان عادات سخیف نمیاید؟ می دونم اینقدر الآن تو عرش خدا به خدا نزدیک شدید و هر هفته شبای جمعه می رید زیارت بی بی حضرت زهرا و آقا ابا عبدالله که جدا هر کسی جای شما باشه ول نمی کنه بیاد سراغ ما خاک بر سرا

ولی حدا قل تو طول هفته که یه 5 دقیقه شبا سرت خلوت میشه بیا و حداقل توی عالم خواب یه نوری به قلبمون بده.

 یادت باشه آقا محسن ما ها فقط می تونیم با شما ها درد دل کنیم پس رومونو زمین نندازید ...